Przejdź do głównej zawartości

Posty

Hydroliza soli

  Hydroliza soli. Pod pojęciem hydrolizy rozumie się wszelkie oddziaływanie chemiczne wody na rozmaite substancje. W roztworach wodnych soli zachodzi również reakcja między cząsteczkami soli i wody, a więc mamy tu do czynienia ze zjawiskiem hydrolizy soli. Hydroliza powoduje, że roztwory soli w których oczekujemy odczynu obojętnego, zachowują się podobnie jak kwasy lub jak zasady. A więc barwią lakmus na kolor czerwony lub niebieski. Hydrolizę soli zwanej chlorkiem żelazowym (FeCl3) możemy przedstawić następująco. FeCl3+3H20 = Fe(OH)3+3HC1   W wyniku otrzymaliśmy wodorotlenek żelazowy Fe(OH)3 i kwas solny. Wodorotlenek żelazowy jest słabą zasadą, przeważa więc mocny kwas solny i dlatego roztwór ma odczyn kwaśny. Inaczej przedstawia się hydroliza soli zwanej węglanem sodowym (Na2CO3). Wyrażamy ją następującym równaniem Na2CO3+2H2Q = 2NaOH+H2C03 Powstała tu silna zasada (NaOH) całkowicie zdysocjowana (waz słaby kwas węglowy (H2C03) tylko w bardzo małym stop- mu zdy...
Najnowsze posty

Sole i ich roztwory

  Sole i ich roztwory Sole. Wiadomo, że roztwór, zawierający kwas, można zobojętnić (zneutralizować) dolewając do tego roztworu odpowiednią ilość zasady. Wtedy ani papierek lakmusowy czerwony, ani niebieski zanurzony w takim roztworze nie zmieni barwy. Podobnie można zobojętnić zasadę, dolewając do niej kwasu. Jeśli z otrzymanego w podobny sposób roztworu odparujemy wodę, to w naczyniu pozostanie ciało stałe nie mające cech ani zasady, ani kwasu. Ciała tego rodzaju stanowią sole. Solami nazywamy związki chemiczne, których cząsteczki zawierają atomy metali i reszty kwasowe.   Reakcja zobojętniania wyraża się następująco.   Kwas plus zasada równa się sól plus woda. Tak np. kwas siarkowy z zasadą potasową daje sól zwaną siarczanem potasu i wodę. H2S04+2KOH = K2S04+2H20 Kwas azotowy zobojętniony wodorotlenkiem sodowym daje sól zwaną azotanem sodu oraz wodę HNO3+NaOH = NaNO3+H20 Zobojętniamy kwas solny wodorotlenkiem sodowym, otrzymujemy sól kuchenną (NaCi) i...

Moc kwasów i zasad ( PH )

  Moc kwasów i zasad ( PH ) Związki chemiczne, które w roztworze wodnym przewodzą prąd elektryczny, nazywamy elektrolitami. Natomiast roztwory wodne takich substancji organicznych, jak cukier, alkohol i inne związki organiczne, prądu elektrycznego nie przewodzą, są więc nieelektrolitami. W czasie rozpuszczania elektrolitów w wodzie następuje rozpad cząsteczek elektrolitów na jony dodatnie zwane kationami i jony ujemne zwane anionami. Rozpad cząsteczek elektrolitów na kationy i aniony nazywa się dysocjacją elektrolityczną. Ponieważ liczba dodatnich ładunków kationów jest zawsze równa liczbie ujemnych ładunków anionów, to roztwór elektrolitu jest elektrycznie obojętny. Charakterystyczną cechą wszystkich kwasów jest to, że podczas dysocjacji wytwarzają kationy wodorowe, aniony zaś są złożone z reszt kwasowych. Natomiast wszystkie zasady dysocjują w taki sposób, że wytwarzają aniony wodorotlenowe (OH) i kationy metali. Pewne kwasy i zasady mogą być elektrolitami mocnymi, to jest ta...

Zasady

  Zasady   Związki chemiczne tlenków metali z wodą tworzą wodorotlenki, których cechą charakterystyczną jest występowanie tzw. grupy wodorotlenowej OH. Grupa ta nie jest wolna, ale podczas reakcji wymiany zachowuje się tak, jakby stanowiła oddzielną całość. Grupa OH jest jednowartościowa, więc pewne wodorotlenki mogą zawierać kilka takich grup. Jeśli np. podziałamy wodą na tlenek wapnia, to otrzymamy wodorotlenek wapnia, w którym grupa Oli jest dwa razy wzięta, gdyż wapń jest pierwiastkiem dwuwartościowym. Reakcja ta wyraża się równaniem CaO+H20 Ca(OH)2 Natomiast wodorotlenki sodu (NaOH) i potasu (KOli) mają tylko jedną grupę Oli, gdyż sód i potas są jednowartościowe. Wodorotlenki, które w roztworach wodnych odszczepiają grupę ON, nazywają się zasadami (alkaliami). Zasady mają własność zabarwiania papierka lakmusowego na kolor niebieski. Wodne roztwory zasad metali lekkich są stosowane w przemyśle pod nazwą ługów. Ługi mają specyficzny smak podobny do smaku mydła lub...

Kwas solny

Kwas solny (HCl) czysty jest gazem o ostrej, duszącej woni. Łatwo rozpuszcza się w wodzie, przy czym roztwór zawierający 77390/o chlorowodoru nazywa się kwasem solnym stężonym lub dymiącym. Kwas ten łatwo reaguje z metalami. Kwas solny ma szerokie zastosowanie w przemyśle. Stosuje się w różnych stężeniach o gęstości od 1,07 do 1,2 g/ml. W warsztatach metalowych stosuje się do lutowania i do oczyszczania naczyń.

Kwas azotowy

  Kwas azotowy (HNO3) powstaje, jeśli pięciotlenek azotu reaguje z wodą N2O+H2O = 2HN03 Kwas ten wydziela pary przyciągające wodę z powietrza, wskutek czego nad powierzchnią stężonego kwasu powstaje brunatna mgła. Pary te są silnie trujące. Kwas azotowy jest środkiem utleniającym. Działa niszcząco zarówno na tkanki organiczne, jak i na metale (z wyjątkiem złota i platyny). Kwas azotowy stosuje się do wyrobu nawozów sztucznych, sztucznych włókien, barwników, materiałów wybuchowych, środków leczniczych itd. W warsztatach metalowych stosuje się mieszaninę kwasu azotowego i siarkowego do oczyszczania metali z warstwy utlenionej (zaśniedziałej). Przedmiot, który mamy oczyścić, zanurza się na krótką chwilę w tej mieszaninie, a potem przemywa się go wodą. Mieszanina kwasu azotowego z solnym w stosunku 1 : 3 tworzy „wodę królewską”, która rozpuszcza wszystkie metale, włączając złoto i platynę.

Kwas siarkowy

  Kwas siarkowy stężony zawiera około 960/o H2S04 i 4°/o H20, gęstość tego kwasu wynosi 1,84 g/cmS. W zwykłej temperaturze nie reaguje z niektórymi metalami. Ma własności pochłaniania wody z otoczenia. Natomiast rozcieńczony reaguje z większością metali z wyjątkiem ołowiu, rtęci i metali szlachetnych. Kwas siarkowy jest stosowany w przemyśle przetwórczym (w papiernictwie, do wyrobu nawozów fosforowych, w produkcji celulozy — pośrednio barwników itd.). Kwas ten o gęstości 1,24 stosuje się do akumulatorów ołowianych, a także do ogniw galwanicznych.