Przejdź do głównej zawartości

Stany skupienia substancji

 


Rozróżniamy trzy typowe stany skupienia substancji:

- Stan stały obejmujący substancje o określonej budowie wewnętrznej i określonej formie zewnętrznej, zwane ciałami stałymi. W ciałach stałych elementy ich wewnętrznej budowy (np. atomy, cząsteczki) są rozmieszczone w postaci określonych utworów geometrycznych. Między cząsteczkami ciał stałych działają siły spójności, utrzymujące kształt ciała.

- Stan ciekły obejmujący substancje, w których cząsteczki są ze sobą luźno powiązane j wskutek tego mogą zmieniać swoje po łożenie. Przyjmują one kształt naczyń, w których się znajdują, a przy rozlaniu na płaszczyznę tworzą w małych ilościach — krople, a w większych — bryły płaskie o nieokreślonych zarysach. Substancje o takich cechach nazywamy ciałami ciekłymi lub wprost cieczami.

-Stan gazowy obejmujący substancje, w których cząsteczki są od siebie niezależne i nie związane siłami spójności, natomiast znajdują się w ciągłym ruchu postępowym, wskutek czego rozprzestrzeniają się, wypełniając każdą dostępną przestrzeń. Substancje w stanie gazowym, zwane również ciałami gazowymi lub wprost gazami, przyjmują objętość zamkniętego naczynia, w którym się znajdują.

Ciała mogą zmieniać swój stan skupienia, a więc przechodzić ze stanu stałego w stan ciekły, z ciekłego w gazowy i odwrotnie. Zmiana stanu skupienia ciał zależy od temperatury i ciśnienia. Wiadomo, że czysta woda, znajdująca się pod ciśnieniem normalnym przechodzi w stan stały pod postacią lodu począwszy od temperatury bezwzględnej 273 K (0°C), a zamienia się w parę począwszy od 373°K (czyli 100°C). W miarę jednak zmiany ciśnienia zmienia się również temperatura, w której rozpoczyna się zmiana stanu skupienia wody. Lód można stopić nie tylko przez podniesienie temperatury, lecz również przez zwiększenie ciśnienia, a temperatura wrzenia wody jest tym wyższa, im wyższe jest ciśnienie na nią wywierane. Jak wiadomo, stosując odpowiednie warunki temperatury i ciśnienia można skroplić powietrze, a w bardzo niskiej temperaturze przeprowadzić je w stan stały. Tak samo można zmienić stan skupienia metali, soli i innych ciał.

Przechodzenie ciał ze stanu ciekłego w gazowy nazywa się parowaniem. Są wypadki, że ciało przechodzi od razu ze stanu stałego w gazowy. Taka zmiana stanu skupienia ciała nazywa się sublimacją. Tak np. pierwiastek jod, który w normalnych warunkach jest ciałem stałym, podczas ogrzewania pod normalnym ciśnieniem, przechodzi bezpośrednio w stan pary, czyli sublimuje.

Jeśli parowanie cieczy odbywa się nie tylko na powierzchni, ale I wewnątrz cieczy, to zjawisko takie nazywamy wrzeniem.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Hydroliza soli

  Hydroliza soli. Pod pojęciem hydrolizy rozumie się wszelkie oddziaływanie chemiczne wody na rozmaite substancje. W roztworach wodnych soli zachodzi również reakcja między cząsteczkami soli i wody, a więc mamy tu do czynienia ze zjawiskiem hydrolizy soli. Hydroliza powoduje, że roztwory soli w których oczekujemy odczynu obojętnego, zachowują się podobnie jak kwasy lub jak zasady. A więc barwią lakmus na kolor czerwony lub niebieski. Hydrolizę soli zwanej chlorkiem żelazowym (FeCl3) możemy przedstawić następująco. FeCl3+3H20 = Fe(OH)3+3HC1   W wyniku otrzymaliśmy wodorotlenek żelazowy Fe(OH)3 i kwas solny. Wodorotlenek żelazowy jest słabą zasadą, przeważa więc mocny kwas solny i dlatego roztwór ma odczyn kwaśny. Inaczej przedstawia się hydroliza soli zwanej węglanem sodowym (Na2CO3). Wyrażamy ją następującym równaniem Na2CO3+2H2Q = 2NaOH+H2C03 Powstała tu silna zasada (NaOH) całkowicie zdysocjowana (waz słaby kwas węglowy (H2C03) tylko w bardzo małym stop- mu zdy...

Pierwiastki i związki chemiczne

  Substancja prosta zbudowana z jednego rodzaju atomów nazywa się pierwiastkiem chemicznym lub wprost pierwiastkiem. Pozornie wydaje się, że pojęcie pierwiastka i substancji prostej są pojęciami równoznacznymi. Nie jest to jednak ścisłe. Rozpatrzmy np. substancję złożoną zwaną siarczkiem żelaza. Metodami chemicznymi można ją rozłożyć na siarkę I żelazo. Siarczek żelaza składa się więc z dwóch pierwiastków: siarki i żelaza. Natomiast występująca w stanie wolnym krystaliczna siarka, a także metaliczne żelazo (które nie występują w siarczku żelaza) są substancjami prostymi. A więc: substancje proste nie występują w substancjach złożonych, lecz są ze sobą związane chemicznie. Zarówno substancje proste, jak i substancje złożone są zbudowane z pierwiastków, ale substancja prosta jest zbudowana z jednego pierwiastka, a substancja złożona z dwóch lub więcej pierwiastków. Pewne pierwiastki występują w kilku odmianach nieróżniących się między sobą pod względem chemicznym. Np. pierwiastek...

Sole i ich roztwory

  Sole i ich roztwory Sole. Wiadomo, że roztwór, zawierający kwas, można zobojętnić (zneutralizować) dolewając do tego roztworu odpowiednią ilość zasady. Wtedy ani papierek lakmusowy czerwony, ani niebieski zanurzony w takim roztworze nie zmieni barwy. Podobnie można zobojętnić zasadę, dolewając do niej kwasu. Jeśli z otrzymanego w podobny sposób roztworu odparujemy wodę, to w naczyniu pozostanie ciało stałe nie mające cech ani zasady, ani kwasu. Ciała tego rodzaju stanowią sole. Solami nazywamy związki chemiczne, których cząsteczki zawierają atomy metali i reszty kwasowe.   Reakcja zobojętniania wyraża się następująco.   Kwas plus zasada równa się sól plus woda. Tak np. kwas siarkowy z zasadą potasową daje sól zwaną siarczanem potasu i wodę. H2S04+2KOH = K2S04+2H20 Kwas azotowy zobojętniony wodorotlenkiem sodowym daje sól zwaną azotanem sodu oraz wodę HNO3+NaOH = NaNO3+H20 Zobojętniamy kwas solny wodorotlenkiem sodowym, otrzymujemy sól kuchenną (NaCi) i...